آقای صالح معصومی شکل جدیدی از زندگی در واحد های مسکونی را ارائه داده است.
تمام برج های مسکونی که تا کنون ساخته شده اند (از ساده ترین فرم های جعبه مانند اواخر قرن نوزدهم تا پبچیده ترین فرم های اوایل قرن بیست و یکم) یک نقطه ضعف مشترک بزرگ دارند. ساکنین این برج ها، آسمان باز را بالای سرشان ندارند، زیرا آپارتمان هایشان حیاط ندارد. این مشخصه مشترک برج های مسکونی تاثیرات روانشناختی منفی فراوانی بر مردم و به ویژه کودکان ساکن این ساختمان ها می گذارد.
از دیدگاه معمارانه، این نقطه ضعف رایج از آنجا ناشی می شود که تقریبا در تمامی برج های مسکونی ساخته شده تا این تاریخ (2012)، کف طبقه ی بالایی سقف طبقه ی پایینی است، بنابراین امکان شکل گیری حیاط برای واحدها وجود ندارد.
حیاط جزئی اساسی و كهن در خانه سازی انسان در طول تاریخ بوده است، اما در برج های مسکونی این جز حیاتی خانه سازی انسان فراموش شده است و این یک فراموشی عمدی و آگاهانه از سوی تفکر سرمایه داریست که تقصیر آن بر گردن دانشمندان و معماران و ناتوانی آن ها گذاشته می شود.
یك خانه، بدون حیاط، یك خانه نیست، یك واحد آپارتمانیست و یك واحد آپارتمانی مكانی طبیعی برای زندگی انسان نیست، زیرا نتیجه هزاران سال زندگی او – حیاط- را نادیده می گیرد.
در برج های فیلوتاکتیک، کف طبقات مشترک نیست و این تفاوت اساسی بین سیستم فیلوتاکسی و سیسنم دومینوی لوکوربوزیه است. در برج های فیلوتاکتیک، هر واحد آپارتمانی حیاط روباز شخصی خودش را دارد، بنابراین می توان هر واحد این برج ها را یک خانه نامید.
تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان دانشجویان گروه معماری دانشگاه ازاد اسلامی واحد الیگودرز و آدرس memaridaaligudarz.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
